Patrząc przez pryzmat zaburzeń widzenia barw: Od niedowidzenia do ślepoty barw (przyczyny i objawy)

Na tym blogu dowiesz się, czym jest zaburzenie widzenia barw, jakie są formy ślepoty barw i jakie są ich biologiczne przyczyny. Pokazujemy również, jakie objawy można wykorzystać do rozpoznania niedoboru widzenia kolorów, jakie wyzwania wiążą się z nim w życiu codziennym oraz jakie pomoce i wskazówki są dostępne dla osób dotkniętych tym problemem!

Co to jest zaburzenie widzenia kolorów

Niedowidzenie barw jest stanem, który jest bardziej znany w naszym obszarze językowym jako ślepota barw. Jest to upośledzenie widzenia kolorów. Osoby cierpiące na ślepotę barw mają trudności z prawidłowym rozpoznawaniem i rozróżnianiem niektórych kolorów. Krótko mówiąc, dzieje się tak, ponieważ fotoreceptory w oku, które są odpowiedzialne za rozpoznawanie kolorów, nie działają prawidłowo.

Przyczyny zaburzeń widzenia kolorów w oku

Jeśli postrzeganie kolorów jest zaburzone, może to mieć różne przyczyny. Jednak przyczyna jest zawsze podobna na poziomie biologicznym: fotoreceptory w siatkówce działają nieprawidłowo. Są to wyspecjalizowane komórki odpowiedzialne za przekształcanie bodźców świetlnych w sygnały elektryczne, które następnie mogą być przekazywane do mózgu za pośrednictwem nerwu wzrokowego. Rozróżnia się pomiędzy:

1. Pałeczki
2. Komórki stożkowe

Czopki są odpowiedzialne za postrzeganie kolorów i są podzielone na trzy typy, które reagują na różne długości fal światła:

• Pin M dla koloru zielonego
• Pin L dla koloru czerwonego
• S-pin dla koloru niebieskiego

Pozostałe kolory są tworzone przez mieszanie zielonego, czerwonego i niebieskiego. W większości przypadków dotyczy to czopków M i/lub L, co prowadzi do dobrze znanego czerwono-zielonego osłabienia. Jednak w wyjątkowych przypadkach dotknięte są wszystkie typy czopków, tak że osoby dotknięte chorobą są całkowicie ślepe na kolory.

Rodzaje zaburzeń widzenia kolorów

Ślepota barw występuje w różnych formach. Podczas gdy niektórzy ludzie prawie w ogóle nie cierpią na zaburzenia widzenia barw, są też tacy, którzy mają poważne problemy z zaburzeniami widzenia barw w życiu codziennym. Zdecydowanie najczęstszą formą jest „czerwono-zielona utrata wzroku”.

Jak sama nazwa wskazuje, osoby te mają ogromne trudności z rozróżnieniem kolorów czerwonego i zielonego. Jest to problematyczne nie tylko podczas jazdy na światłach.

Jakie są inne rodzaje ślepoty barw? Przyczyny i objawy

• Protanomalia (czerwony-słaby): Kolor czerwony jest postrzegany nieprawidłowo.
• Protanopia (ślepa na zgniliznę): Kolor czerwony nie może być w ogóle widziany.
• Deuteranomalia (słaby zielony kolor): Zielone odcienie kolorów mogą być postrzegane w ograniczonym zakresie.
• Deuteranopia (zielona ślepota): Kolor zielony jest niewidoczny.
• Tritanomalia (niebiesko-słaba lub żółto-zielono-słaba): Niebieskie i żółte odcienie kolorów są zakłócone w percepcji.
• Achromazja (całkowita ślepota barw): Postrzeganie świata w czerni, bieli i odcieniach szarości. Brak postrzegania kolorów w prawdziwym tego słowa znaczeniu.

Wrodzone i nabyte zaburzenia widzenia barwnego lub ślepota barwna

Albo masz go od zawsze, albo rozwija się wraz z wiekiem. Z tego powodu w medycynie rozróżnia się wrodzone i nabyte później zaburzenia widzenia barw:

Wrodzone zaburzenia widzenia barwnego: Wczesna diagnoza

Jeśli zaburzenie widzenia kolorów jest wrodzone, to znaczy, że występuje od zawsze. Często pojawia się po raz pierwszy we wczesnym dzieciństwie, w fazie, w której oko uczy się rozpoznawać kolory. Rodzice lub wychowawcy często szybko zauważają, że dziecko ma trudności z rozpoznawaniem i nazywaniem kolorów. Nadszedł więc najwyższy czas, aby poddać się badaniu okulistycznemu. Mylenie kolorów czerwonego i zielonego jest szczególnie powszechne. Chorobę można zdiagnozować za pomocą kolorowych tablic i innych badań siatkówki oka.

Mężczyźni znacznie częściej cierpią na wrodzone zaburzenia widzenia barw niż kobiety. Około 8 procent mężczyzn i tylko 0,5 procent kobiet w Europie cierpi na jedną z wyżej wymienionych form ślepoty barw. Nadreprezentacja mężczyzn jest prawdopodobnie spowodowana występowaniem genów wadliwego widzenia kolorów na chromosomie X. Zaburzenia widzenia barw mogą być dziedziczone.

Nabyte zaburzenia widzenia barwnego: Przypadek dla okulisty

Jeśli zaburzenie widzenia kolorów wystąpi w późniejszym okresie życia lub W wieku dorosłym zwykle pojawia się nagle i towarzyszą mu pewne problemy zdrowotne. Jednym z przykładów jest zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (w skrócie AMD) w którym siatkówka zmienia się w taki sposób, że może to również wpływać na widzenie kolorów. Jednak cukrzyca i niektóre leki mogą również przyczyniać się do ślepoty barw. Zasadniczo ślepota barw może rozwinąć się w dowolnym momencie. Statystycznie jednak częściej dotyka ona osoby starsze, które również częściej cierpią na choroby oczu. Niezależnie od intensywności i przyczyny, nagły początek ślepoty barw powinien zostać jak najszybciej wyjaśniony. Po wyjaśnieniu okulista może postawić diagnozę i w razie potrzeby leczyć ślepotę barw. Jeśli to konieczne, należy leczyć wadę widzenia kolorów.

Jak zaburzenia widzenia kolorów wpływają na codzienne życie

Nawet jeśli osoby ze ślepotą barw lub Chociaż osoby z zaburzeniami widzenia barw dostosowują się do okoliczności w ciągu swojego życia, zawsze zdarzają się sytuacje, w których upośledzenie wpływa na ich życie. Na przykład w następujących obszarach:

• Życie codzienne: prawidłowe odczytywanie sygnalizacji świetlnej, rozpoznawanie kolorowych oznaczeń i wybieranie ubrań w pasujących kolorach.
• Edukacja: W szkole lub w pracy mogą wystąpić problemy z niektórymi zadaniami, na przykład dlatego, że nie można prawidłowo rozpoznać diagramów.
• Zawód: Szczególnie w zawodach, w których rozpoznawanie kolorów jest ważne, osoby dotknięte chorobą mają trudności. Na przykład w dziedzinie projektowania graficznego, sztuki, transportu i logistyki.
• Interakcje społeczne: Rozpoznawanie i interpretowanie mimiki twarzy również może być trudne. Ale wizytę w muzeum przeżywa się też inaczej.
• Sztuka i estetyka: osoby z zaburzeniami widzenia kolorów doświadczają sztuki w zupełnie inny sposób. Ich doświadczenia różnią się także podczas oglądania filmów lub zdjęć.

To, jak silny jest efekt, zawsze zależy od tego, jakie zaburzenie widzenia kolorów występuje i jak bardzo jest ono wyraźne. Jednak w większości przypadków osoby dotknięte tą chorobą mogą prowadzić w dużej mierze normalne i satysfakcjonujące życie – nawet z całkowitą ślepotą barw.

Pomoce i wsparcie w przypadku niedoboru widzenia kolorów

Obecnie istnieją różne podejścia do uczynienia życia tak wolnym od barier, jak to tylko możliwe. Okulary z filtrem barwnym to specjalne okulary opracowane w celu kompensacji zaburzeń widzenia barw, a tym samym poprawy rozróżniania kolorów. W idealnym przypadku są one dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Jednak nowoczesne aplikacje i narzędzia online mogą również wspierać osoby z zaburzeniami widzenia kolorów. Są one w stanie identyfikować i wyświetlać kolory w tekstach, obrazach i filmach. Obejmuje to również specjalne oprogramowanie, które dostosowuje ekran w telefonach komórkowych i komputerach, aby kolory były wyświetlane optymalnie.

Dobrze zaprojektowane oświetlenie pomieszczeń i obiektów może również wzmocnić kontrasty kolorów, a tym samym ułatwić rozpoznawanie. Szczególnie w przestrzeniach publicznych wrażliwość na osoby z problemami z widzeniem kolorów znacznie wzrosła, a elementy, które są powszechnie czytelne i rozpoznawalne, są odpowiednio wdrażane w projekcie.

Leczenie ślepoty barw: Czy zaburzenie widzenia barw można wyleczyć?

Nadal nie ma całkowitego wyleczenia w szczególności wrodzonych zaburzeń widzenia barwnego. Jest to spowodowane wadą genetyczną, której nie można zrekompensować. Jednak dla tych osób istnieją wspomniane opcje łagodzenia objawów ślepoty barw.

Jeśli ślepota barw lub Zaburzenia widzenia kolorów stają się widoczne dopiero później, często pomaga leczenie przyczyny. Jeśli na przykład wyleczy się AMD, postrzeganie kolorów może powrócić do normy.

W każdym przypadku warto, aby osoby dotknięte chorobą zasięgnęły porady eksperta i zbadały się u okulisty. Znają odpowiednie narzędzia, w razie potrzeby dysponują doskonałą metodą leczenia i mogą pomóc ci żyć jak najlepiej – nawet bez czerwonego, zielonego lub niebieskiego koloru.