Keratoconus – zatrzymanie postępu choroby
Chociaż stożkowatość rogówki jest poważną i postępującą chorobą oczu, istnieje kilka skutecznych metod spowolnienia lub zatrzymania jej progresji. Sieciowanie rogówki jest uważane za najskuteczniejszą metodę stabilizacji rogówki. Specjalistyczne soczewki kontaktowe, pierścienie śródrogówkowe i unikanie pocierania oczu są również ważnymi środkami kontroli choroby. Regularne kontrole okulistyczne mają kluczowe znaczenie dla monitorowania stanu rogówki i wdrażania odpowiednich strategii leczenia.
1. sieciowanie rogówki (CXL)
Sieciowanie rogówki jest obecnie jedyną metodą leczenia, w przypadku której udowodniono, że zatrzymuje postęp stożka rogówki. Ryboflawina (witamina B2) jest nakładana na rogówkę, a następnie naświetlana światłem UV. Proces ten wzmacnia włókna kolagenowe w rogówce i zwiększa ich stabilność. Badania wykazały, że CXL może skutecznie spowolnić lub zatrzymać postęp stożka rogówki.
2. dopasowanie specjalnych soczewek kontaktowych
Specjalistyczne soczewki kontaktowe mogą pomóc poprawić widzenie i bardziej równomiernie rozłożyć nacisk na rogówkę. Istnieją różne rodzaje soczewek kontaktowych dla stożka rogówki, w tym
- Soczewki RGP (sztywne gazoprzepuszczalne): Te sztywne, gazoprzepuszczalne soczewki zapewniają lepszą korekcję wzroku i stabilność.
- Soczewki hybrydowe: Łączą one twardy, gazoprzepuszczalny obszar centralny z miękką strefą zewnętrzną, aby zwiększyć komfort noszenia.
- Soczewki twardówkowe: Te duże soczewki znajdują się na twardówce (białej części oka) i mostkują nieregularną rogówkę, poprawiając komfort i jakość widzenia.
3. pierścienie śródrogówkowe (intacs)
W tej metodzie małe, półokrągłe pierścienie są wszczepiane w rogówkę, aby zmienić jej kształt i ustabilizować ją. Pierścienie te mogą pomóc poprawić widzenie i spowolnić postęp stożka rogówki.
4. unikanie pocierania oczu
Częste pocieranie oczu może pogorszyć stan rogówki i przyspieszyć postęp stożka rogówki. Pacjenci powinni uważać, aby nie pocierać oczu i leczyć reakcje alergiczne, które mogą prowadzić do swędzenia oczu.
5. regularne badania okulistyczne
Regularne wizyty u okulisty mają kluczowe znaczenie dla monitorowania postępu stożka rogówki i, w razie potrzeby, podjęcia środków zaradczych na wczesnym etapie. Nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak topografia rogówki, umożliwiają precyzyjne monitorowanie kształtu i grubości rogówki.
Jak działa sieciowanie (CXL)?
- Przygotowanie: Oko jest znieczulane, a pacjent leży pod lampą UV.
- Krople ryboflawiny: Ryboflawina (witamina B2) jest zakraplana na rogówkę.
- Infiltracja: Ryboflawina przenika do rogówki i gromadzi się.
- Naświetlanie: Rogówka jest naświetlana światłem UV-A, które aktywuje ryboflawinę.
- Sieciowanie: Aktywacja ryboflawiny sieciuje i wzmacnia włókna kolagenowe w rogówce.
- Wnioski: Po napromienianiu leczenie jest zakończone, a oko jest przykryte soczewką ochronną.
Różnice między sieciowaniem epi-on i epi-off
Istnieją dwie główne metody sieciowania: epi-on i epi-off.
- Epi-off Crosslinking:
- Nabłonek (górna warstwa rogówki) jest usuwany przed zastosowaniem ryboflawiny.
- Usunięcie nabłonka umożliwia szybszą i głębszą penetrację ryboflawiny do rogówki.
- Metoda ta okazała się bardzo skuteczna, ale wiąże się z wyższym ryzykiem bólu i powikłań w fazie gojenia.
- Epi-on Crosslinking:
- W tej metodzie nabłonek pozostaje nienaruszony, a ryboflawina jest podawana przez nabłonek.
- Epi-on jest mniej bolesny, a czas gojenia jest krótszy, ponieważ górna warstwa rogówki pozostaje nienaruszona.
- Jednak skuteczność może być niższa, ponieważ ryboflawina może nie przenikać tak głęboko do rogówki, jak w przypadku metody epi-off.
Który zabieg laserowy jest odpowiedni dla Twoich oczu? – Przeprowadzić 1-minutowy autotest
Takie czynniki jak wiek, kształt oczu, historia chorób i styl życia sprawiają, że leczenie oczu jest idealne dla jednej osoby, ale nie dla drugiej. Dowiedz się, jakie leczenie (jeśli w ogóle) może pomóc Ci zrezygnować z okularów i soczewek kontaktowych.