Crosslinking u dzieci
Wskaźnik progresji stożka rogówki u dzieci i młodzieży jest szczególnie wysoki.
Około 90 procent młodych ludzi dotkniętych tą chorobą ma aktywny stożek rogówki, który nadal postępuje.
Dzieci, których rodzice cierpią na stożka rogówki, powinny uczęszczać na profilaktyczne badania wzroku.
Nie są to jedyne szczególne cechy, jeśli chodzi o dzieci i młodzież.
Istnieje zwiększone ryzyko powikłań podczas operacji.
Czas leczenia dzieci
Podczas gdy u dorosłych przeprowadzane są regularne badania kontrolne, a leczenie rozpoczyna się, gdy tylko rogowacenie postępuje, u dzieci wymagane jest szybsze działanie.
Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana, ważne jest, aby nie czekać na jej pogorszenie ze względu na wysoki wskaźnik progresji.
Z reguły zabieg sieciowania należy wykonać jak najszybciej.
W ten sposób można utrzymać maksymalną ostrość wzroku.
Wpływ sieciowania na dzieci
U dzieci i młodzieży CXL osiąga ten sam efekt, co u dorosłych: utwardzenie rogówki w celu zatrzymania postępu stożka rogówki.
Wskaźnik skuteczności u dzieci jest porównywalny.
W rzeczywistości często obserwuje się szybszy efekt.
Szybka poprawa po zastosowaniu CXL i szybki postęp choroby bez terapii
Po zabiegu CXL rogówka u dzieci poprawia się szybko – szybciej niż u dorosłych.
Rogówka stabilizuje się, a czasem nawet spłaszcza.
Przyczynia się to do poprawy widzenia.
Wyniki CXL są znacznie bardziej intensywne u dzieci niż u dorosłych.
Jednocześnie u dzieci można zaobserwować szybszy postęp stożka rogówki – stan zdrowia oka może ulec znacznemu pogorszeniu w ciągu kilku miesięcy.
To sprawia, że wczesne leczenie jest jeszcze ważniejsze.
Procedura leczenia
Procedura sieciowania u dzieci nie różni się od procedury dla dorosłych.
Zabieg jest zazwyczaj przeprowadzany w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym.
W przypadku młodszych dzieci lub tych, które preferują znieczulenie ogólne, jest to również możliwe po konsultacji.
Która metoda jest najlepsza?
EPI-ON czy EPI-OFF – co jest lepsze? Jest to często zadawane nam pytanie.
EPI-OFF to klasyczna metoda CXL, w której ephitel jest usuwany.
Dzięki temu ryboflawina może przeniknąć do oka.
Wada: Po zabiegu może wystąpić ból.
Ponadto konieczny jest dłuższy proces gojenia, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem infekcji.
Należy wziąć to pod uwagę, szczególnie u dzieci.
Częste pocieranie oczu może dodatkowo zwiększyć ryzyko infekcji.
EPI-ON – nowsza metoda
Trwające badania nad metodą CXL umożliwiają obecnie wykonywanie sieciowania bez usuwania ephitelu.
Zamiast tego stosuje się krople do oczu w celu zwiększenia przepuszczalności ryboflawiny.
EPI-ON ma tę zaletę, że po operacji rzadko odczuwa się ból.
Ponadto ryzyko powikłań (np. infekcji) jest niższe, a proces gojenia jest zwykle znacznie krótszy.
Wybór metody
Obie metody są porównywalne pod względem ogólnych wyników, chociaż EPI-OFF jest uważana za nieco bardziej skuteczną.
Jeśli dziecko cierpi na szczególnie agresywną progresję, metoda EPI-OFF może być bardziej wskazana.
EPI-ON jest odpowiedni, jeśli soczewka opatrunkowa i stosowanie kropli do oczu mogą powodować trudności.