Pływaki, zmętnienia ciała szklistego i mouches volantes w oku: objawy, przyczyny i leczenie
Wyglądają jak tańczące kropki, nitkowate smugi lub maleńkie komary unoszące się w polu widzenia – i nie można ich naprawić ani po prostu mrugnąć: pływaki, znane również jako mouches volantes, są powszechnym zjawiskiem spowodowanym zmianami w ciele szklistym oka.
Ale co dokładnie się za nimi kryje? Czy są one nieszkodliwe, czy też są znakiem ostrzegawczym poważnej choroby oczu, takiej jak odwarstwienie siatkówki? I co należy zrobić, jeśli zmętnienia ciała szklistego pogarszają codzienne widzenie?
Na tym blogu dowiesz się:
- Czym właściwie jest mouches volantes i jak się rozwija
- Kiedy są szczególnie zauważalne
- Które objawy należy traktować poważnie?
- Jakie opcje leczenia – od lasera po witrektomię – są dostępne?
- A kiedy wizyta u okulisty ma sens?
Pływaki w oku – czym są latające komary?
Prawie każdy je kiedyś widział: małe, latające cienie, kropki lub nitki, które tańczą w polu widzenia jak małe komary. W terminologii medycznej są one znane jako „mouches volantes” lub „floaters” – nieszkodliwe, ale czasami niepokojące zjawiska w ciele szklistym oka. Są one szczególnie widoczne na jasnym tle, takim jak biała ściana lub podczas patrzenia w niebo.
Nawet jeśli są irytujące: W większości przypadków pływaki nie są niebezpieczne, ale są normalną częścią procesu starzenia się oka.
Mouches Volantes: Gdy smugi i cienie zakłócają widzenie
Mouches volantes (po francusku „latające muchy”) wyglądają jak smugi, nitki lub grudki, które wydają się poruszać nieważko w polu widzenia. Te efekty wizualne nie występują na siatkówce, ale w ciele szklistym – żelowym wnętrzu gałki ocznej, które znajduje się między soczewką a siatkówką.
Typowe skargi:
- „Czarne plamy” lub„deszcz sadzy” w polu widzenia
- Ruchome cienie podczas przewracania oczami
- Latające komary, które umykają oku
- Zwiększone występowanie w jasnym otoczeniu lub długi czas spędzony przed ekranem
Jak powstają zmętnienia ciała szklistego?
Wraz z wiekiem ciało szkliste traci swoją jednorodną, przejrzystą strukturę. Włókna kolagenowe i inne składniki żelopodobnej substancji zlepiają się ze sobą lub tworzą mikrocząsteczki – w rezultacie powstają zmętnienia ciała szklistego, które rozpraszają światło, a tym samym powodują typowe objawy pływające.
Oprócz naturalnego starzenia się, krótkowzroczność, urazy oka, stany zapalne lub choroby metaboliczne (np. wysokie ciśnienie krwi) również odgrywają rolę w rozwoju pływaków. W rzadkich przypadkach oderwanie ciała szklistego może nawet prowadzić do przedarcia siatkówki lub odwarstwienia siatkówki – dlatego w przypadku nagłego pojawienia się licznych mętów zdecydowanie należy zasięgnąć porady lekarza.
Czy pływaki są niebezpieczne, czy tylko uciążliwe?
Dla większości ludzi zmętnienia są przede wszystkim jedną rzeczą: nieznaną i irytującą. Z reguły zmętnienia ciała szklistego są nieszkodliwe i nie wymagają leczenia. Pojawienie się mouches volantes jest typowym objawem związanych z wiekiem zmian w szczególności w ciele szklistym – plamki, smugi lub latające komary są niepokojące, ale nie mają wpływu na siatkówkę ani rzeczywiste widzenie.
W wielu przypadkach mózg z czasem przyzwyczaja się do zaburzeń widzenia – stają się one mniej zauważalne lub nawet całkowicie ignorowane.
Niemniej jednak, nie każda zmiana szklista jest nieszkodliwa. W rzadkich przypadkach nagły wzrost liczby mętów w połączeniu z innymi objawami może być poważnym sygnałem ostrzegawczym.
Objawy ostrzegawcze odwarstwienia siatkówki:
Nagłe pływaki, które szybko się nasilają lub którym towarzyszą dalsze zaburzenia widzenia, zdecydowanie powinny zostać wyjaśnione przez lekarza. Szczególnie krytyczne są
- Błyski światła lub „widzenie błyskowe” (fotopsje)
- Deszcz sadzy z wielu małych czarnych kropek
- Cień lub „zasłona” w polu widzenia
- Poważne pogorszenie wzroku w krótkim czasie
Objawy te mogą wskazywać na odwarstwienie siatkówki lub przedarcie siatkówki – oba te stany nagłe wymagają natychmiastowego wyjaśnienia okulistycznego. Bez szybkiego leczenia takie przypadki mogą prowadzić do trwałej utraty wzroku.
Gdy mouches volantes jest szczególnie mocno widoczne
Pływaki – tj. mouches volantes – są szczególnie zauważalne, gdy oko patrzy na jednorodną, jasną powierzchnię. Klasyczne sytuacje, w których zmętnienia ciała szklistego są postrzegane jako szczególnie niepokojące to
- Patrząc na białą ścianę lub jasne niebo
- Podczas czytania na jasnym ekranie
- W jasnych pomieszczeniach z silnym nasłonecznieniem
- Podczas przewracania oczami lub wykonywania szybkich ruchów gałek ocznych
Powód: w takich sytuacjach światło bez przeszkód uderza w grudki w ciele szklistym, które są następnie postrzegane jako plamiste cienie lub smugi na siatkówce. Jednak w ciemnym otoczeniu lub podczas pracy z dużym zbliżeniem zmętnienie jest często ledwo zauważalne.
Opcje leczenia niepokojącego zmętnienia ciała szklistego
W większości przypadków pływaki są nieprzyjemne, ale nie wymagają leczenia. Wielu pacjentów z czasem przyzwyczaja się do zmętnień ciała szklistego, a mózg uczy się blokować zaburzenia widzenia. Istnieją jednak sytuacje, w których pływaki upośledzają widzenie w takim stopniu, że leczenie jest wskazane lub nawet konieczne.
Istnieją dwie opcje medyczne dostępne dla pacjentów z poważnymi cierpieniami:
- Witreoliza laserowa – zabieg minimalnie inwazyjny
- Witrektomia chirurgiczna – bardziej inwazyjny zabieg usunięcia ciała szklistego
Witreoliza laserowa – kiedy ten zabieg ma sens?
Witreoliza to bezbolesny zabieg laserowy, w którym zmętnienia ciała szklistego są rozbijane lub zmniejszane do takiego stopnia, że nie są już zauważalne. Laser YAG jest kierowany przez źrenicę na zbite włókna kolagenowe. Są one rozbijane na mniejsze cząsteczki, które mogą być lepiej rozprowadzane lub wygaszane przez mózg.
Metoda ta jest szczególnie odpowiednia dla
- Wyraźnie odgraniczone pływaki w centrum pola widzenia
- Pojedyncze duże zmętnienia, które bardzo przeszkadzają
- Młodsi pacjenci bez dodatkowych chorób oczu
Zabieg wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych i zwykle w znieczuleniu miejscowym przy użyciu kropli do oczu. Wiąże się ze stosunkowo niskim ryzykiem, ale nie jest odpowiedni dla wszystkich rodzajów mętów – np. w przypadku bardzo rozproszonych zmętnień lub bliskości siatkówki.
Decyzja o poddaniu się witreolizie powinna być zawsze podejmowana indywidualnie i po dokładnym badaniu okulistycznym. Oferuje ona delikatny sposób na poprawę wzroku bez konieczności uciekania się do operacji.